Als we beginnen met de Historie uit te werken zijn we net kleine kinderen in een voetbal ballenbak.
De herinneringen doemen op, het voetballeven trekt voorbij als een film.
Mijmeren over die goede oude tijd doen we niet want vroeger was echt niet beter, het was anders.
U had misschien iets ander verwacht maar met de vele bijlagen hebben we getracht een algemeen overzicht te geven.
Namen noemen is vaak een punt van discussie.
Soms doen we het toch.
We hopen dat door het lezen van dit document u een wat bredere kijk op sv DSO krijgt en wensen u veel plezier daarmee.
Pim Mulier bracht in 1879 vanaf zijn vakantie bestemming in Engeland een ovale bal mee en richtte in Haarlem HFC op.
Uit het land waar de oudste voetbalclub ter wereld, Sheffield FC uit 1857, vandaan komt en waar de Engelsen altijd vol trots zeggen Football’s Coming Home waaide de voetbalwind richting Nederland en via Haarlem ook naar Zoetermeer.
De Dorpen Zoetermeer en Zegwaart waren niet bepaald voetbal vriendelijk, zelfs vijandig, ingesteld.
Hangend op één der omliggende weilanden hadden enkele jonge kerels echter een idee met visie en daar begint tenslotte alles mee.
N.S.S. (Na Studie Sport) en Z.Z.V.V. (Zoetermeer Zegwaart Voetbal Vereniging) waren probeersels maar
bij Rieka Bar op Den Hoorn (het verre verlengde van de Dorpstraat) werden de opricht plannen van een vereniging verder besproken en de initiatiefnemers gingen aan de slag.
Nu de uitvoering nog en dat bleek een hele klus.
30 juli 1928 was het zover.
sv DSO werd officieel geregistreerd bij de bond.
Hulde aan de sv DSO oprichters Jacob Bierman, Gerard Friggen, Jan Henneken, Gerrit den Hertog en Jan Westhoek !!
De naam sv DSO
Dat je met een WIJ gevoel meer bereikt dan met ik figuren was bij de oprichters al snel duidelijk.
De teamport is gebaat bij samenspel, dan kan je winnen.
Een organisatie ook.
Door Samenspel Overwinnen
Waarom sv
De oprichters hadden het vooruitziende blik dat er naast het voetbal wellicht nog eens een andere sport onder de naam van DSO wilde uitkomen.
Waarom sv staat de handbal werd dat dus, opgericht in 1958.
Vandaar Sport Vereniging DSO
Als clubkleuren werd gekozen voor Rood / Groen.
Deze kleuren stammen voort uit het gezegde Rood met Groen is boerenfatsoen.
Veel gebruiksvoorwerpen bij boeren waren door de felrode accenten gemakkelijk terug te vinden op het groene erf.
sv DSO wilde er toen al uit springen.
Op hele hoge obstakels heb je tegenwoordig ook felgekleurde kleurrijke punten die de aandacht vestigen.
Ach, de tenues zagen er niet allemaal zo gelikt & gestroomlijnd uit als nu (er werd zelfs een periode in zwarte broeken gespeeld) maar de bal naar iemand met dezelfde kleur shirt spelen lukte meestal wel.
De basis van sv DSO was gelegd.
Het 1e bestuur werd gevormd door Pauw Rietkerk (voorzitter), Jacob Bierman (secretaris) en Jaap van Steijn (penningmeester).
Het speelterrein bij Tuinder Koevoets kostte ook een aardige duit en het gebrek aan geld was een jarenlange klus voor de langstzittende penningmeester die sv DSO ooit heeft gehad, Arie Slootweg.
De financiële nood was dusdanig hoog dat een opheffing van de club ter sprake kwam.
Met behulp van 3 notabelen en een persoonlijk voorschot (fl 200,--) van onze latere erevoorzitter J.L. Moerkercken van der Meulen kreeg sv DSO vastere grond onder de voeten.
De oorlog jaren 1940 – 1945
Door de oorlog waren de teams dusdanig verzwakt.
Spelers moesten verdwijnen, onderduiken of werden voor arbeid elders in binnen- of buitenland (Duitsland, Frankrijk) gebruikt.
In de zomer van 1940 toen alles op sportgebied nog erg onzeker was nam sv DSO het initiatief om met clubs uit de omtrek een competitie te organiseren. Waddinxveen en Boskoopse Boys namen o.a. deel.
Tevens werd in 1943 gespeeld tegen de Nederlandse Binnenlandse Strijdkrachten.
De maar liefst fl 1.000,-- opbrengst ging naar de Stichting Nederlands Volksherstel.
In hetzelfde jaar werd ook gespeeld tegen een Baits (British) Navy team.
Na de oorlog werd de club uitgebreid met de jeugdafdeling (1946, Jo den Hertog was daarin de grote initiatiefnemer) en de zaterdag senioren ( 1947, voorvechters daarvan Teun Merbis en Leen Viergever).
Het werd drukker en drukker bij de club ondanks dat er in Zoetermeer een 2e voetbalclub, RK DWO, erbij was gekomen in 1939.
Veel heeft sv DSO te danken aan de onvermoeide bestuursleden, terrein commissarissen, gratis werkende trainers en alle vrijwilligers die belangeloos hun cluppie door weer en wind steunden.
Warme, oprecht gemeende woorden van de erevoorzitter uit het 25-jarig jubileumkrantje, die tevens melde dat het met de gemeente bijna dagelijkse kost was om te strijden voor financiële steun.
Een strijd die in menig decennium daarna ook zal plaatsvinden blijkt later.
Begin jaren 50 bracht sv DSO zelfs een krantje uit.
Op een zolderkamertje bij de familie van Ruitenburg thuis werd met een stencilmachine het eerste exemplaar geproduceerd.
Ook met dit idee liep sv DSO voor op menig andere vereniging.
Het distributiecentrum voor de vrijwilligers die “krantjes liepen” was thuis bij Joop en Nel Friggen in de De Ruyterstraat.
Voor afgelastingen diende de jeugd nog wel iedere zaterdagochtend vroeg naar de Delftse Wallen te fietsen want bij Wig-Wam Sport hingen de lijsten waarop je kon zien welke wedstrijden eventueel afgekeurd waren.
Historisch is het zeker een feit dat sv DSO 1 in de begin jaren als boeren cluppie het tegen de stadsclubs het best goed deed.
Diverse kampioenschappen zelf.
