Het was al ver in blessuretijd toen DSO rechtsback Mike Hollenberg de bal weer richting het vijandelijke doel dirigeerde. Dit keer over de grond en de bal bereikte waarachtig Leslie van den Berg: zijn aanname was meer dan goed, de bal meenemen in de draai zo mogelijk nog beter en zijn beheerste schuiver in de benedenhoek was zelfs de goede Monster doelman Jeffry van Vliet te machtig, 0-1. De ontlading bij de koploper was even groot als  de ontgoocheling bij de thuisclub. Nog geen minuut later was de wedstrijd afgelopen.

De meer dan realistische Monster trainer Maarten Glötzbach beaamde na de wedstrijd dat Monster vandaag niet in staat was geweest om één uitgespeelde kans te creëren en derhalve kon hij wel leven met de nederlaag. Wrang was het wel dat pas vlak voor tijd de nederlaag zijn beslag kraag en op basis van de voorbeeldige inzet was een gelijkspel misschien wel terecht geweest. Dit laatste uiteraard bekeken door de

‘monster’ bril. Bij de spaarzame corners moest DSO doelman Sven Wolsheimer attent zijn en voor het overige kon hij zijn kwaliteiten slechts demonstreren bij de vele terugspeelballen. Op het hobbelige grasveld van de thuisclub vergde dat namelijk wel enig technisch vermogen maar hij kweet zich prima van deze taak. Echter de thuisclub had zijn defensieve zaken wel goed op orde. Gedurende de wedstrijd was de thuisclub steeds beter in staat het spel van de koploper te ontregelen. Het deed dat met open vizier door veelal man op te man te voetballen. Gevolg veel duels en Monster kon zo optimaal profiteren van hun fysieke voordeel terwijl DSO te weinig in staat was om voetballend de duels te ontlopen. Vooral de anders zo gevaarlijke DSO voorhoede had het vandaag heel moeilijk. Echter wel dient vermeld te worden dat na 10 minuten spelen de wedstrijd al beslist had moeten zijn. Echter de anders zo trefzekere DSO aanvoerder Niels Schoonen schoot vrijstaand voor de keeper, na een pass van Jeroen Heijdt de bal op zijn macht in terwijl een hoek helemaal open lag voor een simpel schuivertje, doelman Jeffry van Vliet kon redding brengen. 2 Minuten later wordt scheidsrechter Kooij op een opzichtige manier in de maling genomen door de grensrechter van de thuisclub die een loopje neemt met de buitenspelregel. Echter tot verbazing van iedereen neemt de scheidsrechter het vlagsignaal over en ontneemt het DSO’er Leslie van den Berg een vrije doorgang. Rond de 30^e minuut klopt DSO weer nadrukkelijk aan de bel. Eerst schiet Elliot Pattinama voorlangs na een prima steekbal van Leslie van den Berg en even later zet Ronald van der Aar met een prachtige pass zijn spits Niels Schoonen vrij op de rand van het strafschopgebied, echter het lukt de DSO aanvoerder niet om er iets goeds mee te doen. De enige keer dat de thuisclub iets van dreiging had was in de 37^e minuut toen Michael Jager zijn directe tegenstander Vincent Wolsheimer de baas was. Zijn strakke lage voorzet werd echter soeverein verdedigd door de ook vandaag weer groots spelende Rikkert Pilaar.

Na rust bleef DSO veel dreigender dan de thuisclub maar tot echt veel grote kansen leidde dit niet. Veelal waren het schoten vanaf de rand van het strafschopgebied waar de Monster goalie goed het oog op had. Vooral de safe op het schot van Jevon Blijd was meer dan goed. En als het dan toch mis dreigde te gaan voor de thuisclub was daar altijd weer de hulp van hun grensrechter. Een 15 tal minuten voor tijd wordt weer Leslie van den Berg volkomen ten onrechte buitenspel gegeven. Even daarna verricht Monster doelman Jeffry van Vliet een grootse redding op een ingeschoten bal van James Dhanai; deze kans ontstond na slecht voetballend uitverdedigen van diezelfde doelman. Het was de laatste kans tot de 93^e minuut. Toen volbracht Leslie van den Berg alsnog zijn huzarenstukje zoals boven beschreven en negeerde scheidsrechter J. Kooij het twijfelende vlagsignaal van zijn assistent. Het geduld dat DSO gedurende de gehele wedstrijd kon opbrengen werd alsnog beloond. Dit team is gaandeweg de competitie vooral mentaal veel sterker geworden en doet, ook al hebben bepaalde spelers eens een keer wat minder vorm, geen gekke dingen meer. Het vertrouwt op elkaars kwaliteiten en dat werd in Monster in extremis alsnog beloond. Het verlies van Haaglandia (bij hekkensluiter Kagia) maakte DSO trainer Aart-Jan van Boksel een nog blijere man dan hij bij deze late winst al was.